De drie crashes die mijn leven voorgoed veranderden.

Ik heb niet één crash gehad maar drie. Als ik er nu op terugkijk was die eerste crash niets in vergelijking met de tweede, en was de derde het logische gevolg van de tweede. Als je nog kan volgen..

Mijn eerste crash was op het verjaardagsfeestje van mijn zus. Ik kon niet meer stoppen met huilen en wist met mezelf geen blijf. Wellicht zou een weekje Strijen mijn zorgen wegnemen en kon ik daarna weer aan het werk, wat ik vervolgens ook deed.

Crash twee was de diepste crash die ik heb gehad en staat tot op de dag van vandaag in mijn geheugen gegrift. Het was 04.00 's nachts op een woensdagnacht. Ik was een aantal dagen thuis gebleven om van de griep te herstellen en was er bijna bovenop. Op dat exacte tijdstip schoot mijn lichaam wakker in totale paniek. Ik besefte op dat moment niet dat mijn lichaam zo'n hoge grens van stress had bereikt dat het daar zo heftig op reageerde. Ik zag lijkbleek, trilde en kroop waar het niet gaan kon. Ik voelde een extreem negatief verlammend gevoel en dacht dat ik doodging. Ik was kotsmisselijk, mijn hart bonsde zowat uit mijn keel en wist niet meer waar ik 't had. Ik stampte mijn lief wakker en vroeg hem om naar het ziekenhuis te gaan. Hij twijfelde en zei dat ik misschien moest kalmeren. Ik werd verschrikkelijk boos en verdrietig want hij viel terug in slaap en ik lag alleen gek te worden. 3 uur duurde die aanval tot ik ineens alles overgaf.

Mijn lichaam kotste letterlijk alle fysieke stress uit.

Ik dacht dat alles terug normaal was en ging terug slapen voor een paar uurtjes.

Sinds die nacht is mijn leven onherroepelijk veranderd want ik leerde die nacht iemand kennen. Iemand die ik haat maar die ik tegelijkertijd ook dankbaar ben. Iemand die de rode draad door mijn leven zal spelen en mijn leidraad zal zijn. Ik vervloek hem en omarm hem.

Maar, als ik heel goed leer luisteren zal het mijn beste vriend worden. Het zal een lange tijd duren eer we het eens met elkaar geraken en ik hem vertrouw maar ik weet diep vanbinnen dat dat de enige oplossing is.

Die iemand die ik heb leren kennen heet Mister Fear.

Mister Fear is bijna altijd aanwezig. De eerste weken na crash twee controleerde hij volledig mijn leven. Hij bepaalde of ik wel/niet at. Of ik douchte of dagenlang vuil rondliep, en of ik telefoons accepteerde of niet.

Mister Fear heeft er een handje naar om mij de dieperik in te werken door me schuldig te laten voelen over de kleinste dingen en me tot 's morgens te laten piekeren. Hij ontneemt me mijn nachtrust en verzekert zich er zelf van dat ik niet meer voor mezelf kan zorgen. Ook probeert hij mijn relatie kapot te maken en mengt hij zich in dagelijkse sociale aangelegenheden.

En zijn grootste troef moet nog komen: Mister Fear kan alle ambitie, talenten en doorzettingsvermogen uit me zuigen.

Mister Fear had alle controle de eerste weken, maar zijn eerste vijand kwam al snel opdagen. Alprazolam deed er alles aan om me toch een paar uur per nacht rust te gunnen. Samen met zijn kompaan Trazolan kregen ze dat een paar dagen voor elkaar zodat Mister Fear wat naar de achtergrond werd geduwd. Toch bleken Alprazolam en Trazolan het niet alleen voor elkaar te krijgen en schakelden ze de hulp in van Sertraline, het groffe geschut. Sertraline hing eerst de bitch uit. Ze maakte me extreem depressief, deed me denken aan zelfmoord en weigerde me te laten eten. Maar ze beloofde wel dat als ik haar een kans zou geven ze lief voor me zou zijn. Na een week in rust onder mijn moeder haar vleugels ging ik terug aan het werk.

En toen kwam crash drie. Crash drie schrok mijn omgeving wakker en liet mijn dokter boos worden. Crash drie zorgde voor drastische beslissingen en zette mijn leven op zijn kop. Hij liet me in een bomvol restaurant instorten en huilen als een klein kind met hyperventilatie. Crash drie zorgde er voor dat de tweelingsbroer van Alprazolam kwam opdagen en vecht momenteel samen met Sertraline.

Crash drie is de laatste crash die ik mag hebben voor een opname.

En dat maakt me bang maar tegelijkertijd ook strijdlustig. Iets wat ik lang niet meer heb gevoeld. Ik ben afhankelijk momenteel en absoluut niet zelfstandig, maar ik geloof dat dat op dit moment best oké is...

---volgende keer meer---

#burnout #losingweight #depressie #depression #pills #medication #sertraline #antidpressiva #trazolan #alprazolam